Konfor Alanında Kal
Var olma sebebimiz ne? Birey olarak ve İnsanlık olarak, en temel soru bu...
Hayatının en önemli iki günü; doğduğun gün ve dünyaya gelme sebebini bulduğun gün.
demiş ya hani Mark Twain
Bugünlerde külliyen bir belirsizlik hakim... Bir kuzey yıldızı yok ki, istikamet çizelim... Sis hakim, gökyüzü görünmüyor; kerteriz alacak bir noktamız yok...
Bugünler, Varolma sebebimizi göklerde değil, göğsümüzün içinde bir yerlerde arama zamanları... Demir atma... Sisin dağılmasını beklerken, aktif halde dünyayı gözleme ve kendini dinleme zamanı...
Şu an sürekli eylemde kalmak, boşa enerji harcamak, kendi kuyruğunu kovalamakla eş gibi... Bugünler durma ve düşünme zamanları…
Belki de her zamankinden çok güvenli bir alan, güvenli bir liman, bir konfor alanında kalma zamanı…
Elbette aktif bir bekleyişten bahsediyorum. Merakı içimize yöneltmekten…
Gözümüzü gökyüzünden, ufuktan ayırmadan… Derin düşünme zamanı…
Henüz gün yüzü görmemiş potansiyelimizi keşfetme zamanı. İçimize dönme… İçimizi tatlı tatlı kurcalama, eşeleme zamanı… Kendimizde saklı cevherleri bulma zamanı…
Hayatının amacı doğuştan gelen yeteneğini bulmaktır.
Hayatının işi bu yeteneği işlemek ve geliştirmektir.
Hayatının manası bu yeteneği dünyaya sunmaktır…
David Viscott
Yeteneklerimizi kuşanalım…
Gökyüzü aydınlandığında, yeteneğimize uygun yıldıza doğru atılırız…
Hayat hadi dediğinde, kendimize sarılalım…
Kendi en iyi hâlimize doğru Hayata atılalım…
Senin hayatını yaşamak zorunda olan tek kişi sensin…
Şimdi kendi en iyi hâlin için düşünmeye ve yola koyulmaya ne dersin?
En büyük hedefin kendinin en iyi hâline ulaşmaktır.
En acil hedefin seni en iyi hâline götürecek yola koyulmaktır.
Seyyah ÖZ
#DavidViscott #EnginGeçtan #MarkTwain
DAHA AZ GÖSTER